গ্রন্থমেলা আৰু কিছু অনুভৱ

           শীতকালটো কাষ চাপি অহাৰ লগে লগে পৰিৱেশটো সলনি হয়। ফুল ফুলাৰ বতৰ এয়া। ভাল লাগে নিয়ৰ, কুঁৱলী আৰু নির্মেঘ আকাশ। শীতে আন এক আমেজো কঢ়িয়াই আনে। কিতাপৰ আমেজ, গ্রন্থমেলাৰ আমেজ। বার্ষিক গ্রন্থমেলাবোৰ আৰম্ভ হোৱাৰ লগে লগে চহৰবোৰ ব্যস্ত হৈ পৰে, গ্রন্থপ্রেমীসকল একেলগ হয়। বছৰটোলৈ বিভিন্ন বিষয়ৰ কিতাপবোৰ কিনা হয় ইয়াতে। গ্রন্থমেলাৰ আগে আগে কিনিবলগা কিতাপৰ তালিকা বনোৱাটো মোৰ বাবে এটা বৰ দৰকাৰী কাম। সেইমতে প্রয়োজন হ'ব বুলি অনুমান কৰা টকাকেইটা দেউতাৰপৰা (আচলতে মাৰপৰা) লওঁ। নিজৰ উপার্জন নাই যেতিয়া কিতাপ কিনোতে সাৱধান (বা মিতব্যয়ী) হ'ব লগা হয়। পিছে যিমানেই হিচাপ-নিকাচ মিলাই নাথাকোঁ কিয়, কিতাপ কিনোঁতে সদায় হাত খৰছৰো অলপ খৰছ হৈ যায়েই। তালিকাৰ বাহিৰৰ কিতাপো কিনা যায় অৱধাৰিতভাৱে। তথাপিও শেষত দেখোঁ যে দুখনমান বৰ ভাল (বা লোভনীয়) কিতাপ থাকি গ'ল কিনিবলৈ। হ'ব, অহাবাৰলৈ কিনিম বুলি নিজকে প্রবোধ দিয়া যায় তেতিয়া। উপায় নাই। নিজৰ ঠাইত (চহৰ বা জিলাখনত) গ্রন্থমেলা শেষ হোৱাৰ পিছত যেতিয়া আন এঠাইত আৰম্ভ হয় তেতিয়া তালৈকো গুচি যাবলৈ মন গৈ থাকে। কিয়নো গুৱাহাটীৰ দৰে ঠাইত গ্রন্থমেলা হ'লে ৰাজ্যখনৰ বিভিন্ন ঠাইৰ বন্ধুবোৰ (ফেচবুকৰ নাম ল'বই লাগিব) তাত লগ হয়, গল্প কৰে, বন্ধুৰ কিতাপ উন্মোচন হয় ইত্যাদি। কিতাপ চোৱা বা কিনাৰ কথাটো সেই সময়ত গৌণ হৈ পৰে। ভাবোঁ, এদিন গৈ আহিব পৰা হ'লে! পিছে কি হ'ব, বুজাব নোৱাৰা অসুবিধাৰ জঁট ভাঙিব নোৱাৰোঁ। বৰ আগ্রহেৰে বাট চাওঁ--- আকৌ আহিব গ্রন্থমেলা। তাতেই লগ হ'ম আটাইবোৰ বন্ধু (বিশেষকৈ ফেচবুকৰ) আৰু কিতাপৰ সুবাসৰ মাজত প্রাণখুলি আলাপ কৰিম।